Zorg voor opvang nieuwkomers

Wat komt er op ons af en hoe gaan we hiermee om?

Net als alle gemeenten in Nederland hebben wij te maken met de zorg voor de opvang en huisvesting voor statushouders, Oekraïense vluchtelingen en asielzoekers.  Het vinden van passende oplossingen voor deze behoeften is complex in een tijd waarin de vraag naar woningen al groot is voor starters, jonge gezinnen en ouderen. Wat komt er momenteel op ons af en hoe gaan we hiermee om? In dit artikel leest u er meer over.

Hoe is het met de opvang van Oekraïense ontheemden?

Sinds het begin van de oorlog in Oekraïne in februari 2022, bieden wij onderdak aan zo’n 95 Oekraïense ontheemden. Dit gebeurt bij particulieren in Montfoort en Linschoten, op de Van Rietlaan in Linschoten en in gemeentelijke opvanglocaties op IJsselveld en de voormalige Rabobank in Montfoort.

Door inwoners is en wordt er volop de helpende hand geboden om deze Oekraïners hartelijk op te vangen en om de Oekraïners thuis te laten voelen. De stichting Montfoort Hulp Oekraïne en de Hersteld Hervormde Kerk hebben zich hiervoor vanaf het begin enorm ingezet. Inmiddels hebben veel Oekraïners werk gevonden en hun kinderen gaan hier met plezier naar school.

Oorlog in Oekraïne duurt voort

Helaas lijkt er voorlopig geen einde te komen aan de oorlog in Oekraïne, wat betekent dat de stroom van vluchtelingen naar Nederland aanhoudt. Wij blijven ons inzetten om goede opvang en huisvesting te bieden aan degenen die hun land ontvluchten. Een aantal contracten voor huisvesting lopen af en we kijken naar alternatieven hiervoor.

Hoe staat het met de opvang van statushouders?

Naast de opvang van Oekraïense vluchtelingen, hebben we ook de zorg voor de opvang van statushouders. Een statushouder heeft een verblijfsvergunning om in Nederland te mogen blijven wonen en werken. Het Centraal Opvang Asielzoekers (COA) koppelt elke statushouder aan een passende gemeente. De Rijksoverheid stelt elk half jaar vast hoeveel statushouders onze gemeente hoort te huisvesten. Totdat er een geschikte woning beschikbaar is, blijft een statushouder in een asielzoekerscentrum.  

Hoe pakken we dit op?

Door het enorme tekort aan woningen voor allerlei doelgroepen is het een complexe puzzel om ook voor statushouders een woonplek in onze gemeente te zorgen. In samenwerking met de woningcorporatie bekijken we de mogelijkheden als een sociale huurwoning beschikbaar komt. Om succesvolle integratie te bevorderen, willen we zoveel mogelijk mensen verspreid in onze gemeente opvangen.  

Versneld huisvesten in een flexwoning

Het aanbod aan sociale huurwoningen is zeer beperkt. We willen voorkomen dat er te veel druk op de beschikbare huurwoningen komt te staan. Daarom zoeken we ook naar andere oplossingen. Een daarvan is het onderzoeken van locaties om flexwoningen te bouwen. Flexwoningen kunnen relatief snel, dat wil zeggen 1-1,5 jaar worden gerealiseerd, waardoor we ook op korte termijn iets kunnen doen aan de hoge woningnood. We kijken bij een locatie naar bereikbaarheid, leefomgeving, mobiliteit en financiën. De Bleek Fase 2 lijkt een eerste geschikte locatie voor flexwoningen. Hierover neemt de gemeenteraad in april een besluit. Op deze locatie kunnen we zo'n 40 flexwoningen een thuis bieden aan jongeren, statushouders, behalve alleenstaande minderjarige vreemdelingen (AMV’ers), en mogelijk ook Oekraïners.

Opvang van asielzoekers: de spreidingswet

In februari werd de spreidingswet van kracht, die regelt dat asielzoekers gelijkmatig over Nederland worden verspreid. Asielzoekers zijn vluchtelingen die (nog) geen verblijfsvergunning hebben om in Nederland te mogen blijven wonen en werken. Onze gemeente heeft de opgave 92 asielzoekers op te vangen. Hieronder vallen ook acht alleenstaande minderjarige vreemdelingen (AMV'ers); dit zijn jongeren die zonder ouders naar Nederland zijn gevlucht.

Hoe pakken we dit aan?

We zoeken actief naar een geschikte locatie binnen onze gemeente voor de opvang van asielzoekers. Bij voorkeur een flexibele plek, die kan worden aangepast aan het aantal op te vangen nieuwkomers. Naast het streven de opvang van de eigen opgave na te komen, onderzoeken we ook de mogelijkheden voor samenwerking in de regio. Daarbij vinden we het erg belangrijk goed te kijken naar wat het betekent voor omwonenden, zorgverleners en vrijwilligers. En ook naar hoe we nieuwkomers mee kunnen laten doen, helpen bij het vinden van werk en leren van de Nederlandse taal. De gemeenteraad en het college nemen uiteindelijk een besluit over de geschiktheid van de locatie.

Samen met andere gemeenten

We overleggen regelmatig met andere gemeenten in de provincie Utrecht over de opvang van asielzoekers. De provincie maakt een plan dat in juli voorlopig en in oktober definitief wordt. In november wordt dit plan aangeboden aan de staatssecretaris. Als het provinciale plan niet voldoende plekken biedt, kan de staatssecretaris gemeenten verplichten om extra opvang te regelen. In december volgt hierover een besluit voor ons. Dan weten we of, wat, waar en hoeveel mensen het betreft voor onze eigen gemeente.

We blijven ons volop inzetten voor een prettige manier van wonen en leven voor onze inwoners in Montfoort en Linschoten. Door samen te werken, te vertrouwen op de kracht van de samenleving, te zoeken naar creatieve oplossingen gaan we deze complexe opgave aan.